Januari
Onderstaand vindt u de overwegingen van de "Oecumenische gebedsweek voor de eenheid van de christenen" Gehouden in de derde week van januari 2023 Met het thema:
De vijfde oecumenische viering werd gehouden in de zaal van de Ambassade van het Koninkrijk van God, boven de klepper. Em. pastoor Hans Lippe (OKK) ging hier voor in het gebed. Zijn overweging kunt u hieronder nog eens nalezen. Hans dank daarvoor.
Overweging aansluitend aan lezingen: Mt. 25, 31-40, Ez.34, 15-20.
In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest,
gemeente van Christus.
Ik weet niet hoe u het vergaat bij de lezing van het
evangelie van vandaag.
De lijst van sociale opgaven aan ons mensen is zo lang en
veeleisend dat je er duizelig van wordt.
We hebben het hoofd al vol van al onze eigen zorgen en daar
komt deze lijst nog even bij als we Jezus willen volgen.
Als ik me niet met huid en haar hier mee bezig hou dan krijg
ik vast en zeker een slecht geweten.
Maar als ik me er zo mee bezig ga houden, me zo belangeloos
en zonder enige uitzondering met het menselijke leed ga bezig houden, dan wordt
ik toch helemaal opgegeten?
Wat blijft er dan voor mijzelf over?
Dat is mijns inziens een heel terechte vraag!
Wie één vinger geeft is vaak zijn hele hand kwijt!
En wie op één plek helpt daar komen de anderen met
hulpvragen als motten die naar het licht vliegen op af!
Ik neem u nog even mee naar de eerste lezing uit Ezechiël.
Daar zegt God: “Het verloren dier zal Ik zoeken, het
afgedwaalde zoeken, het gewonde verbinden, het zieke sterken, de vette en
sterke dieren zal ik bewaren”.
Voor die groepen geldt zijn zorg.
Die wil Hij terugbrengen naar het gezonde en beschutte
leven.
Maar tot mijn grote genoegen zegt Hij ook: mijn zorg gaat
ook uit naar degenen die het goed gaat en dat zijn kracht ook voor die mensen
geldt.
Dat is weer iets anders dan velen van ons vanuit de
christelijke opvoeding hebben mee gekregen in hun leven: je moet je volledig
opofferen voor de ander, je er voor uitputten.
Als je dat doet dan mag je ook niet als machtig en sterk
overkomen, je moet jezelf wegcijferen en innerlijk klein en onaanzienlijk
maken.
Men moet van zichzelf zeggen dat je niets waard bent om te
voorkomen dat je niet boven de hulpbehoevende staat.
Het beste is als je jezelf ook uit solidariteit een beetje
slecht voelt.
Vandaar dat de eerder gestelde vraag wat er van jezelf
overblijft een heel terechte vraag is.
God wil, hebben we bij Ezechiël gelezen, dat het degenen die
het goed gaat en die sterk zijn behouden zoals ze zijn.
Hij heeft er helemaal geen belang bij dat de sterken als een
offerlam kapot gaan voor de mensen die het moeilijk hebben.
Hij heeft er vreugde aan dat het de mens goed gaat, Hij
heeft vreugde aan de mens die zich in het leven kan verheugen en die daar
vanuit het hart gegeven God voor kan dankzeggen.
Er wordt geen valse solidariteit door God gevraagd!
Wie het goed gaat moet zich niet uit solidariteit in de
ellende storten.
We zijn geen lemmingen.
We moeten ons ook niet uitputten en alles geven.
Hou van je naaste als van jezelf wil zeggen dat je voor de
ander veel over hebt.
Niet alles geven, maar voor de ander wat over hebben!
Dat is het antwoord op de vraag: Wat blijft er voor mij dan
over.
Niemand moet alles geven.
Het gaat er om zich om de naaste te bekommeren.
De geesten scheiden zich bij het wel of niet je bekommeren
om de medemens.
Als we ons in dat bewustzijn naar iemand toewenden dan is er
veel en veel meer bij gewonnen als bij de ongebreidelde zelfopoffering.
Jij blijft dan iemand die zich kan blijven verheugen en
danken dat het goed gaat en je geeft de ander een voorbeeld van hoe je je eigen
waardigheid kunt versterken.
De ander wordt daardoor ook niet het slachtoffer van jouw
grootmoedigheid
Degene die je wilt ondersteunen ervaart dat je jezelf
ernstig neemt.
Vanuit die houding de ander ernstig te nemen geeft een ander
resultaat dan wanneer ik de hulp geef vanuit zelfverachting van mijzelf uit
solidariteit met zijn ellende.
Deze laatste houding heeft immers geen levensinhoud!
Op die manier de naaste bijstaan, uit de dankbaarheid voor
het door God gegeven leven, kan een ware vreugde zijn.
Ik kwam bij Phil
Bosmans een stukje tegen in zijn boekje ‘menslief ik hou van je’ een mogelijke
vertaling naar de dagelijkse werkelijkheid tegen.
Zijn invalshoek is
ook die van je naaste liefhebben als jezelf.
Beter dan hij het
doet kan ik het niet. Ik citeer:
“Ik moet niet menen
dat ik klaar ben met de ‘liefde’
als ik alleen maar
‘vriendelijk’ denk over mensen om me heen.
Dat is slappe
welwillendheid en een illusie van vriendschap.
Ik stel me gerust.
Ik doe niemand kwaad.
Ik laat iedereen
leven. Basta!
Ik ben een volmaakt
burgermens,
welvarend en veilig
onder m'n glazen stulp
met m'n eigen
atmosfeer.
En zo word ik
medeplichtig aan die collectieve onverschilligheid,
die onze samenleving
wurgt.
Wil ik echt
liefhebben,
dan moet ik opgaan in
diepe en waarachtige bezorgdheid.
Allereerst voor die
enkele mensen,
dicht bij me
die aan m'n zorgen
zijn toevertrouwd;
die mensen
met wie ik onder één
dak woon,
met wie ik dagelijks
werk,
met wie ik samen reis,
met wie ik stoei en
speel en lach.
Zo,'n bezorgdheid
bindt me en
haalt me weg uit m'n
eigen kleine belangensfeer.
Ze is echter
broodnodig om niet te verschrompelen.
ik mag die bezorgdheid
nooit afleggen,
zelfs niet als m'n
vrede en m'n gemoedsrust
er door verstoord
worden.
Misschien is het zelfs
goed,
dat ik gestoord word,
dat m'n liefdevol
bezig zijn met anderen soms pijn meebrengt en verdriet
en dat ik wel eens de
last zal dragen van zorgen,
waarover
met niemand gesproken kan worden.
Persoonlijke
bezorgdheid is de vrucht
van
waarachtige liefde.
Ze
kan me doen lijden,
maar
tenslotte brengt ze
de beste van alle
gaven mee.
Ze geeft leven,
ze geeft kleur aan m’n
bestaan en
op zeldzame momenten
een onmetelijk gevoel
van diepe dankbaarheid
als een voorsmaak van
een ongekend paradijs!”
In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest, Amen
Laat ons in vrede en vol vertrouwen
bidden tot God, die oog heeft voor kwetsbare mensen.
Laat ons bidden.
Wij bidden u voor onze politici,
dat oprechtheid het wint van politiek gewin. Dat het mag leiden tot een beleid
dat de mensen weer aanzet tot zicht hebben op de ander en niet alleen maar op
zichzelf.
Laat ons bidden.
Laat ons bidden.
Wees ook met degenen die dicht
naast hun staan.
Laat ons bidden
Dat zij Gods hulp ervaren in de
steun van mensen. Dat wij als geloofsgemeenschap hen zo nabij zijn als nodig is
voor een goede verwerking.
Laat ons bidden.
Elk van uw voorbeden wordt ook
beëindigd met: Laat ons bidden.
God, die blijkens de kracht die in ons werkt
bij machte zijt meer dan
overvloedig te doen
boven al wat wij vragen of denken,
U zij de heerlijkheid
in de kerk en in Christus Jezus,
tot in alle geslachten
in de eeuwen der eeuwen.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
19 januari
Het vierde oecumenische avondgebed vond plaats in de Oud Katholieke kerk aan de Leeuweringerstraat 12. Gastvoorganger hier was pastor Jan Evertsen (AKG). De lezingen van deze avond waren: Psalm 137 vers 1-4 en Lucas 23 vers 27-31. Deze gelezen woorden waren voldoende inspiratiebron voor pastor Jan om ons daarover 10 minuten geïnspireerds over te onderhouden. Pastor Jan heeft het niet op schrift, zodoende kan ik het jammer genoeg niet publiceren. Er is wel een mp3 bestand van als u deze wilt ontvangen mail dan naar: interkerkelijk.kontakt.oudewater@gmail.com .
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
18 januari
Oecumenische viering in de St. Franciscuskerk door het IKO. Voorgangers waren : em. pastoor Hans Lippe (OKK), pastor Janneke Stam(RKK), pastor Jan Evertsen(AKG) en dominee Roelof de Koning Gans(HGOH).
Vanaf 19:00 uur Kwamen de eerste bezoekers binnen. De zangers voor het koor waren al om 18:30 begonnen hun stemmen onder leiding van Reinier de Wit en Gert Lagerwerf op te warmen. Er zaten een paar onbekende liederen in de liturgie die nog ingestudeerd moesten worden. De voorzitter Martin Weerstand gaf enige aanwijzingen over het verloop van de dienst, het thema, de deurcollecte en de koffie na afloop.
Na de evangelielezing kwam er een persoonlijk woord over het thema van Joke Oorschot en van Martin Weerstand. Beden legden zij de steen die een symbool was van hun verhaal bij de voet van het kruis. Hierop aansluitend hield dominee Roelof zijn overweging.
De twee verhalen en de overweging worden hieronder weergegeven om nog even na te lezen.
Joke Oorschot:
Doe goed
Nog geen
jaar geleden hoorden we dat Rusland Oekraïne binnenviel en dat er veel mensen
op de vlucht gingen.
Iedereen
weet nog van de vele mensen die naar Nederland kwamen of opgehaald werden.
Er kwam een
oproep naar alle gemeenten in Nederland om deze mensen op te nemen.
Gelukkig
waren er ook particuliere initiatieven, want van de gemeente moesten we ’t niet
hebben..
In de
IJsselbode lazen we ’t stuk van de mensen die achter in de Waard opgevangen
werden in de B en B daar.
Zelf fietste
ik elke dag langs 2 huizen die al meer dan 2 jaar leeg stonden en van de
Woningraat waren.
Daarom belde
ik de Woningraat en stelde voor om zelf deze beiden woningen op te knappen en
in te richten, ik had er vertrouwen in dat de mensen van de Waardsedijk samen
met de kerk dit konden.
Men vond dit
een goed plan, maar er gebeurde niets…..
via via hoorde ik dat de burgemeester dit ook een goed plan vond, maar
er gebeurde niets!! Heel frustrerend! Daar werd toch niemand slechter
van!!! Het leek mij zo simpel, maar waarom deed niemand er dan iets aan? Daar
kon ik ECHT boos om worden en dat weet pastor Janneke ook nog wel. Wat
kon ik dan nog doen?? Je stelt iets voor waar niemand slechter van kon
worden maar toch gebeurde er niets!
Waarom vond
iedereen ’t een goed plan en durfde niemand het aan?
Omdat ik
bleef zoeken, kwam ik bij het Touw Team terecht: zij vroegen of ik de
boodschappen klaar wilde maken voor de mensen die uit Oekraïne in Oudewater
verbleven bij particulieren. Dan deed ik ieder geval WAT!
Dit ging via
Tjonkie Food; er ging een wereld voor mij open: deze mensen helpen was heel
dankbaar werk en deze mensen waren zo positief, dachten dat ze zo weer terug
konden. We weten nu beter…..
Men vroeg of
ik ook bij ‘t “gewone” werk van Tjonkie
Food wilde helpen, dat wilde ik wel en nu help ik iedere week bij Tjonkie Food
en gaan we ook nog eens de verspilling tegen.
Martin Weerstand:
Mij is gevraagd naar
een persoonlijke ervaring met discriminatie maar ik ga u niet meer vertellen
dat ik vroeger als kind veel gepest ben omdat ik blijkbaar niet in het
gevraagde plaatje paste. Daar lig ik niet meer wakker van. Ik maak mij
tegenwoordig eerder zorgen hoe wij als volwassenen met elkaar omgaan.
Het thema van deze week
van gebed van Eenheid van de Christenen komt uit Amerika en vloeit voort uit de
emoties en gevoelens van onrecht na de dood van de zwarte man George Floyd. Bij
zijn arrestatie werd zoveel geweld gebruikt dat hij is overleden. Dat leidde
tot grote protesten.
Dat protest kan ik best
begrijpen. Er was onrecht aangedaan aan een medemens en je kan er niet omheen,
zijn huidskleur speelde mee.
Sommige demonstranten waren
echter zo boos en hun gevoelens van onrecht zo groot dat ze tijdens de protestmarsen met stenen winkelruiten
ingooiden , vervolgens naar binnen stapten en met een kleuren tv weer naar
buiten liepen….. Zo, dat zal ze leren!
Sinterklaas is nog niet
zo lang geleden weer geweest en zo als al jaren kwam je niet om de Zwarte
Pieten discussie heen. Het stereotype van de zwarte medemens als knecht van,
zeg maar gerust slaaf, was naar mijn menig inderdaad wel toe aan herziening.
Dat protest daarover kan
ik dus best begrijpen. Er is vroeger door de slavernij groot onrecht aangedaan aan medemensen en je
kan er niet omheen, hun huidskleur speelde mee.
Sommige demonstranten
tegen Zwarte Piet waren zo boos en hun gevoelens van onrecht zo groot dat ze tijdens de Sinterklaas intocht snelwegen afzetten en de feestelijkheden
dermate ruw verstoorden dat vele kinderen begonnen te huilen en er bij sommige zelfs uit angst sprake was van
bedplassen… Zo, dat zal ze leren!
Doe goed, kom op voor
je medemens en maak geen onterecht onderscheid. Een duidelijke opdracht die we
deze week in vele vormen voorbij zien komen.
Maar er staat duidelijk
meteen achter Doe Recht. Ik denk wel dat
u snapt waar ik naar toe wil.
Als je tijdens het
opkomen voor je medemens juist weer een andere groep onrecht aan doet heb je volgens
mij de boodschap niet helemaal begrepen.
Het gooien met stenen
om aandacht te vragen voor aangedaan onrecht is denk ik niet wat God van ons
vraagt. En waar ik mij dus zorgen om
maak.
Dominee Roelof de Koning - Gans:
Broeders
en zusters in de Heer Jezus te Oudewater,
Doe
goed Doe recht
Is
dat een hobby of aardige vrijetijdsbesteding voor idealisten?
Voor
bevlogen mensen als Joke en Martin?
Nee.
Het is gebod van God. Richtlijn voor het leven aan Israël gegeven.
En
wie weet beter wat leven is en heeft te zijn dan de Schepper van alle leven.
Het
gebod van de eeuwige God is het leven en de vrede!
Doe
goed Doe recht
Heel
veel doet er niet toe, dat kies je, zo mogelijk naar wat bij je past.
Het
werk, je wonen, de auto die je rijdt of dat je geen auto rijdt, sport en
hobby’s.
Maar
het goede en het recht is heilige opdracht.
Voor
heel de wereld. Voor alle volken en ieder mens.
Doe
goed Doe recht
Dat
klinkt zwaar. Is ’t zwaarwichtigheid om dit zo te zeggen?
Nee.
Het is het gewicht van de zaak. Het belang van het goede en van het recht.
Het
goede bouwt op, maakt heel, helpt verder, geeft dankbaarheid en vreugde. Vrede.
Het
kwade breekt af, haalt neer, maakt boos en verbitterd. Het is onrecht en geeft
onvrede.
Het
is niet zo moeilijk om daar voorbeelden van te geven. Media berichten er elke
dag van en als we proberen even in te denken wat de Oekraïense vluchtelingen
onder ons doorstaan en hoe het hun geliefden thuis zal vergaan – dan heb je
geen woorden.
Het
brengt ons terug bij wat in de tweede wereldoorlog aan onrecht en kwaad over
ons land is uitgegoten. Vijf bange jaren met in het einde een hongerwinter.
God
behoedde ons en onze kinderen voor weer een wereldoorlog.
Doe
goed Doe recht
Uit
de lezing van Mattheüs leren we:
het
gaat om heel “gewone” dingen, die kennelijk zo gewoon niet zijn.
Het
gaat om wat een mens nodig heeft.
Eten
en drinken, een dak boven het hoofd, kleding, zorg als je ziek bent of gevangen
zit.
Dat
een mens leven kan, een plek heeft, zorg en aandacht ontvangt en niet vergeten
wordt.
Dat
er niet over een mens heengelopen wordt, geen mens buitengesloten wordt.
Die
op het oog zo gewone dingen wegen voor God zo zwaar dat zij in het laatste
oordeel beslissend zijn. We lazen van het laatste oordeel. En we zien Jezus in
stralende heerlijkheid.
Jezus,
de man van Nazareth. Een mens als wij, een met ons geworden.
Hij
is Gods goedheid en Gods recht in levende lijve.
Zoals
Hij de mensen ziet.
Zoals
Hij een mens roept, aan wie men achteloos en harteloos voorbijging.
Hoe
Hij de mensen doorzag en ontmaskerde in vurige en heftige liefde.
Hij
heeft het kwaad, het onrecht op geen enkele wijze verdragen.
Hij
heeft het wel gédragen, heel die last van al het kwaad is op Hem neergekomen.
Hij
werd als een gevloekte aan het hout gehangen. Weg met Hem.
Ook
dan horen we Hem bidden: ‘Vader vergeef het hun, ze weten niet wat zij doen’.
En
ook hoort hij als een moordenaar naast Hem vraagt: denk aan mij!
‘Je
zal met mij in het paradijs zijn’.
Lieve
mensen lees het Evangelie. Laat je Bijbel niet dicht. Laat er liefde en diepe
eerbied zijn voor deze Here en dat Zijn Naam je hoog is en dat zijn leven in
jouw is.
Wij
weten uit onszelf de weg niet. Wat ons als het hoogste recht voorkomt blijkt
soms helemaal niet recht voor God te zijn en helemaal geen goed te doen.
Je
merkt dat ook in hoe het gezegd wordt in de Hebreeuwse tekst van Jesaja 17
Doe
goed – daar staat: oefen je in
goed te doen, dat je het leert, train je erin
Doe
recht – daar staat: zoek het
recht. het ligt niet voor het oprapen
het
is een zoektocht, die je zelf en samen hebt te ondernemen
Een
levensopdracht. De weg gaan achter Jezus, die deze weg gebaand heeft.
Hij
gaat die weg om ons uit het kwade en uit het onrecht te bevrijden.
Hij
roept ons Hem te volgen! Hij heeft zijn leven gegeven.
Wie
Hem volgt moet heel wat prijsgeven, maar krijgt nieuwe en andere verlangens.
Zal
zich de koning te rijk weten en een dankbaar mens zijn, wat het ook kost.
Wat
is mooier dan een gezegend mens te zijn, die tot zegen is van anderen!
In
het einde van ons leven, van de wereld komen wij, alle volken en heel de wereld
voor een troon van hemelse heerlijkheid. Op die troon zit diezelfde Jezus van
Nazaret.
Hij
die zich één gemaakt heeft met de minste van zijn broeders en zusters,
de
geringsten van zijn volk, het Joodse volk en de geringsten van welk volk ook.
Je
moet er niet aan denken dat Hij zegt:
Ga
weg van Mij, je hebt je deel gehad zoals je het wilde! Het is op.
En
hoe zal het zijn om te horen:
Kom,
gezegende van mijn Vader, heb deel aan het Koninkrijk, dat voor je bestemd is!
Doe
goed Doe recht
Leg
je hart en leven in de handen van Jezus, die mens, die God in Israël gegeven
heeft.
Door
zijn naam bouwt God een nieuwe wereld. Daar zul je door genade in delen.
Daar
mag je nu deel van zijn. Niet als hobby, maar als mens van Gods liefde! Amen
R.
de Koning Gans
De steen die mensen op hun hart hebben mag je bij het Kruis van Christus leggen. Bij de uitgang ontvingen de bezoekers een steen om op hun hart te dragen. Een HERINNERING ÁÁN EN TÓT.
De collecte voor de Voedselbank Oudewater en Tjonkie food heeft € 237.10 opgebracht.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
17 januari
Oecumenisch avondgebed in De Rank (HGOH) door Sippy Klercq- Hofstra (PGO).
Om 19:05 uur stoomde de ruimte vol met +/- 45 personen. Dit gaf al een warm gevoel.
Voor degenen die verhinderd waren om deze gebedsviering bij te wonen heb ik van Sippy de overweging gekregen om te publiceren, dank daarvoor.
Het
thema van deze week. Het klinkt zo logisch, want dat willen we toch allemaal :
goed doen en recht doen?
Bovendien,
is het een van de speerpunten uit de bijbel. Ook al lezen we misschien niet
meer elke zondag de 10 Woorden (of zo u wilt geboden) het is wel het
uitgangspunt van de weg die God ons voorhoudt, en als Jood en christen probeer
je je daaraan te houden. En toch: het is
moeilijk om goed en recht te doen. Situaties kunnen complex zijn waardoor je
soms niet weet wát goed is. We hebben gezongen uit psalm 119, een lange psalm
die de wet bezingt en de lezer herinnert aan het onderhouden daarvan. Ik
herinner me dat ik als kind een hekel had om uit die psalm psalmversjes te
leren. Waarom …? Geen idee, misschien
omdat het saai was, langdradig… zoiets … En dat terwijl de psalm een
lofpsalm is, een vreugdepsalm en danklied.
Want er staat dat het doen van de
wet, geen ernstig lot is, maar dat het te houden is, en na te volgen. De voorschriften zijn als een richtlijn, een richtsnoer,
een handleiding voor ons leven. We
kunnen niet zonder wetten want dan is er geen leven mogelijk. Kijk naar de
misstanden die ontstaan als in de wereld wetteloosheid heerst. Dan gaat de arme ten onder, vieren de rijken
hun leven in luxe en wordt er geen rekening gehouden met de achtergestelde. Dat
is dus het omgekeerde wat van ons gevraagd wordt in de bijbel. Daarom geven we
aandacht aan de regels van de wet. Niet omdat wij er dan ‘mooi’ op staan bij
elkaar of bij God maar omdat het de manier is om met elkaar om te gaan en de
vruchten ervan te plukken voor iedereen! Zonder recht en gerechtigheid, gaan we als
mensheid ten onder !
Ja, we zien het gebeuren, de rijken worden rijker, de
armen armer. In de krant stond maandag dat een rapport van Oxfam Novib laat
zien dat de mondiale ongelijkheid toeneemt. Ze pleiten voor een hogere
belasting voor superrijken. Tussen december 2019 en december 2021 nam het
gezamenlijke vermogen van miljardairs dagelijks met 2,5 miljard euro toe,
terwijl wereldwijd 1 op de 10 mensen honger leed. Bijna twee derde van al het
geld dat er bijkomt, gaat naar de rijkste 1 procent van de wereld. De armste 90
procent van de wereldbevolking krijgt een aanzienlijk kleiner stuk van de
taart: 10 procent.
En
we zien hoe een machtig land als Rusland ( maar niet alleen daar) nietsontziend strijdt om meer macht en
gebiedsuitbreiding.
Zonder
Gods genade kunnen wij onze onderlinge verdeeldheid- ook als christenen - niet overwinnen of onze systemen en
structuren veranderen .
Deze
gebedsweek is nodig, en misschien moeten we daarmee structureler doorgaan, om samen
te bidden ter wille van de wereld, ter wille van onszelf. Het IKO avondgebed is
dan belangrijker dan ooit.
Naast
de 10 woorden en de andere ge- en verboden, die met name gegeven zijn aan het
Joodse volk, vinden we de oproepen van de profeten. Vandaag van Micha 6. We
hebben het gelezen.
6‘Wat
kan ik de HEER aanbieden,
waarmee
hulde brengen aan de verheven God?
…
met brandoffers, of eenjarige stieren …
duizenden rammen,
met
olie, … of moet ik mijn eerstgeborene geven voor wat ik heb misdaan,
En
dan antwoordt de Eeuwige: 8 Er is jou,
mens, gezegd wat goed is,
je
weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen,
trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God.
Nee
we hoeven geen rare sprongen te maken en een kind mag echt nooit worden gegeven
als brandoffer, dat is absoluut verboden. God wil geen mensenoffers. Maar Hij
vraagt wel om ‘recht te doen, trouw te betrachten, nederig de weg te gaan die Hij
ons voorhoudt’.
In
Marcus lezen we dat Jezus in gesprek raakt met ‘iemand’, in twee andere
evangeliën staat ‘jongeman’, of ‘hooggeplaatst persoon’. Deze ‘iemand’ vraagt
wat hij moet doen om het eeuwige leven te beërven. En dan noemt Jezus enkele
geboden uit de wet : pleeg geen moord, geen overspel, steel niet, leg geen
vals getuigenis af, bedrieg niemand, toon eerbied voor uw vader en uw moeder . In Mattheus staat er nog bij ‘gij zult uw
naaste liefhebben als uzelf’ .
De man die al vanaf
zijn jeugd die voorschriften opvolgt ís een goede Jood die de wetten onderhoudt
en zelfs nog vérder op zoek gaat naar het eeuwige leven. Je ziet de oprechtheid
in hem. In onze vertaling staat ‘dat Jezus hem liefdevol aankijkt’. In de Naardense vertaling staat het sterker:
‘Jezus krijgt hem lief ’. Deze man doet dus echt zijn
best, maar heeft veel bezittingen, en om dat nu allemaal overboord te gooien….
Dat is wel heel erg veel gevraagd. “Wat is het moeilijk voor
een rijke om het Koninkrijk Gods binnen te gaan” zegt Jezus. Twee keer staat
het er. En bij de andere evangelisten die dit verhaal vertellen, staat het ook
elke keer zo. Het is zeer radicaal wat Jezus vraagt en te moeilijk voor deze
man.
Petrus
haakt daarop in, wij – de discipelen - hébben alles los gelaten !! Jullie
zullen ervoor beloond worden zegt Jezus …. Met nieuwe broers, zussen,
ouders, kinderen, akkers, maar… het zal wel gepaard met vervolgingen – en dat
hebben ze helaas ondervonden.
Uiteindelijk
zullen ze worden beloond met het eeuwige leven. Het is een
troost en ondersteuning voor hen die alles hebben gegeven voor het Koninkrijk
van God.
Jezus
vindt dus dat men als Jood de wet moet doen, ‘om het eeuwig leven te beërven’,
maar hij vraagt meer. Hij vraagt om totale toewijding met hart en ziel.
Misschien speelt hier de Tora-tekst mee “Gij zult de Here uw God liefhebben met
heel uw hart, heel uw ziel en heel uw vermogen”. Het kan uitgelegd worden als bezit. Sommige mensen zijn altijd bezig met hun
gezondheid, anderen met hun bezittingen.
En ‘bezit’ is in de bijbel, die andere kracht, ‘de mammon’. Het bezit
van de rijke man concurreert met de liefde tot God.
In de bijbel en bij belangrijke
rabbijnen als Hillel en Akiva is ‘de
gulden regel’ , “ je naaste liefhebben als jezelf”. Bij Jezus gaat het om meer
dan het gewone. Het zwaarste van de wet ligt in de onvoorwaardelijke
toewijding aan God en aan de naaste. De grote maar vooral ook de kleine geboden
moeten gehouden worden. Juist kleine daden kunnen grote gevolgen hebben, zowel
positief als negatief. En steeds weer gaat het om de liefde tot God én tot de
naaste.
En
dan volgt de toevoeging : “Vele eersten zullen de laatsten zijn en vele
laatsten zullen de eersten zijn”. Eeuwigheidsleven wordt niet alleen beloofd aan de
eersten (Israël), maar ook aan de laatsten (de heidenen, de goyim).
Hebben de
woorden van Jezus betekenis voor ons ? Ja dat denk ik zeker. Maar er is ná het
uitspreken van deze woorden van Jezus nog iets gebeurd! Hij heeft ten diepste
door zijn dood en verrijzenis de schuld van de mensheid, ons tekortkomen, teniet gedaan. Hij is niet voor niets
gestorven, in hem is er verzoening gebracht tussen God en mens.
Natuurlijk
zullen wij de wetten van God moeten volgen, respecteren en doen en natuurlijk
zullen wij recht moeten zoeken en doen. Maar door onze goede daden verkrijgen
wij niet het koninkrijk van God, dat ís ten diepste al door Jezus bewerkstelligd.
Reden temeer om de weg van Jezus te volgen en als christen een getuige van hem
in de wereld te zijn.
Doe goed,
doe recht. Wandel de weg van onze Heer en prijs jezelf gelukkig in Hem. Amen
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
16 Januari
Oecumenisch avondgebed in de PGO ruimte door Ds. Joost van den End(HGOH)
En zij werden beloond met een mooi avondgebed met daarin een zeer inspirerende overweging van de dominee. De liederen werden begeleid door Jan-Paul en ondersteunden het Thema van deze reeks avondgebeden.
Een reactie:
Ik heb de eerste gebedsbijeenkomst in deze week van gebed voor de eenheid als een enorme zegen ervaren en kijk uit naar de overige avonden.
Voor degenen die verhinderd waren om deze gebedsviering bij te wonen heb ik van dominee Joost van den End de overweging gekregen om te publiceren, dank daarvoor.
Met
vreugde recht doen
n.a.v.
Spreuken 21:13-15 en Mattheus 23:23-26
Het
thema van de week van gebed voor eenheid van christenen is:
“Doe
goed, zoek recht.” Dit thema is ontleend aan een woord van Jesaja.
(Jesaja
1:17) ‘Leer goed te doen, zoek het recht! Help de verdrukte,
Doe
de wees recht, bepleit de rechtszaak van de weduwe.’
Dit
thema wordt in verschillende samenkomsten uitgewerkt,
Voor
deze avond is het thema ‘Met vreugde recht doen.’
De
Schriftgedeelten die we lazen zijn bij dit thema uitgekozen door de Wereldraad
van kerken en “de Pauselijke raad ter bevordering van de eenheid van de
christenen.”
Deze
Schriftlezingen had ik zelf misschien niet direct uitgekozen.
Ze
zijn niet zo bekend en vooral het tweede Bijbelgedeelte is nogal heftig.
Ik
weet überhaupt niet of ik zelf op het thema ‘zoek het recht’ was gekomen.
Het
klinkt vooral oudtestamentisch. En in mijn oren ook een beetje activistisch.
In
de kerkelijke traditie waarin ik sta, bestaat de nodige reserve tegen
activisme.
Tegen
de idee dat wij wel even de mouwen zullen opstropen,
En
samen het Koninkrijk van God op aarde zullen realiseren...
Nu
is dit thema ook niet bedacht in Nederland maar in Amerika.
Door
de raad van kerken in de staat Minnesota.
Misschien
doet die naam wel een lampje bij u branden.
Minnesota
is de staat waarin drie jaar geleden George Floyd is overleden.
We
hebben allemaal de beelden van zijn overlijden kunnen zien.
Deze
Afro-Amerikaanse man was door de politie gearresteerd.
Bij
zijn aanhouding zetten agenten hun knieën in zijn nek en rug.
Dat
duurde 8 minuten lang, terwijl de man riep: ‘I can’t breathe.’
Maar
de agenten luisterden niet naar hem en George Floyd is gestikt.
Deze
gewelddadige dood heeft een golf van verontwaardiging op gang gebracht.
Allereerst
in de V.S. maar ook over de hele wereld.
Er
kwamen demonstraties waarin werd geprotesteerd tegen institutioneel racisme.
Als
je dit bedenkt kun je de keuze van de kerken in Minnesota voor dit thema
begrijpen. Je kunt je voorstellen dat teksten zoals we die lazen voor hen veel
betekenen. (Spr. 21:13: ‘Wie zijn oren dichtstopt voor het geroep van de arme,
ook hij al roepen en niet verhoord worden.’) George Floyd werd letterlijk niet
gehoord en onderdrukt. Veel Afro-Amerikaanse christenen herkennen iets van zijn
onderdrukking.
In
de Bijbel is het doen van ‘recht’ ook heel belangrijk.
Het
woord ‘recht’ komt in het OT 425x voor. Dat is vaak. Je kunt het niet missen.
De
wet die God aan Israël gegeven heeft, wordt samenvattend ‘het recht’ genoemd.
Het
is overigens wel goed om te bedenken: Recht is niet dat wat recht is in ónze
ogen,
Maar
wat recht is in Góds ogen. We kunnen met dit begrip niet alle kanten uit,
Maar
die kant die God ons heeft geopenbaard in Zijn Woord.
Blijkbaar
kwam er in Israël van het doen van recht weinig terecht.
Als
je Jesaja hoort dan werd het recht van God in zijn dagen met voeten getreden.
De
kwetsbaren in de samenleving kwamen in de verdrukking door de sterkeren.
Als
je Jezus hoort dan was het er 700 jaar later niet beter op geworden.
Jezus
verwijt de Joodse leiders dat ze zich druk maakten over de details van de
eredienst (het geven van tienden om de priesters te onderhouden) terwijl ze aan
de hoofdzaak van Gods wet voorbij gingen: Het doen van recht.
Daar
tilde Jezus zwaar aan. Zoals God hier ook zwaar aan tilt. Dat merk je bij
Jesaja:
De
eredienst ging door, mensen hieven biddend hun handen op tot God, terwijl er
bloed aan hun handen kleefde. Dit vond God onverdraaglijk.
Hij
zei: ‘Uw feestdagen haat Ik met heel mijn ziel.’ (Jes. 1:14)
En:
‘Wanneer u uw gebed vermeerdert, luister Ik niet.’ (Jes. 1:15)
Als
we zien hoe het ging in Israël in de dagen van Jesaja en in de dagen van Jezus,
Als
je ziet hoe het gaat in onze dagen, dan brengen wij er blijkbaar weinig van
terecht.
Dan
is het blijkbaar een diep menselijke neiging om vooral dat te doen,
Wat
recht is in ónze eigen ogen. En daar is onze naaste meestal niet goed mee af.
Om
het recht te herstellen is er blijkbaar meer nodig dan dat wij onze mouwen
opstropen.
God
heeft daarvoor een andere inzet gedaan. Hij zond de Messias.
Jesaja
profeteert van Hem: ‘Hij zal de armen recht doen in gerechtigheid.’ (Jes. 11)
Deze
voorzegging komt in heel veel profetieën van Jesaja terug.
De
Messias zal recht brengen. Zal zorgen voor goede verhoudingen in Zijn volk.
Tussen
mensen onderling, en tussen mens en God. Dat is wat Christus doet.
Hij
herstelt op aarde het recht. Eens volkomen. Bij Zijn wederkomst.
Als
Hij de onrechtvaardigen zal veroordelen en de rechtvaardigen zal verlossen.
Maar
met het herstellen van het recht is Jezus begonnen bij Zijn eerste komst.
Dat
zie je in de Evangeliën. Jezus had oog voor verschoppelingen.
Hij
zag een akelige man als Zacheüs en wist met zijn liefde zijn hart te
veranderen.
Hij
had oog voor een Samaritaanse die een rommel van haar leven had gemaakt.
Uiteindelijk
offerde Jezus Zijn leven op om goddelozen – als wij zijn! – te kunnen
rechtvaardigen. Om mensen die geen enkel recht hebben op Gods genade,
Genade
te schenken, vergeving, verandering, aanneming tot kinderen.
Wie
dit door krijgt, wie Jezus nodig krijgt, wie voor Hem buigt als de Heere, wie
in Hem gelooft, die blijft niet dezelfde. Begenadigd door Hem, begaafd door
Zijn Geest,
Leren
wij Hem na te volgen, ook in het doen van recht.
Dat
wordt het doen van recht zoals de Spreukendichter zegt ‘een blijdschap’ voor
ons.
‘Voor
de rechtvaardige is het een blijdschap recht te doen.’ (Spr. 21:15)
Dan
moeten we maar niet te groot en niet te ver van huis beginnen. Liever klein en
dichtbij.
Jezus
zei: Begin maar bij je naaste. Dat is degene die je meest na staat.
Als
je getrouwd bent is dat je man of vrouw. Als je kinderen kreeg, zijn dat je
kinderen.
Als
je werkt, is dat je collega. Als je naar school gaat je klasgenoten.
In
de gemeente, je broeder en zuster. In de stad, je medechristenen.
Dat
je met gevende liefde met de ander omgaat, dienend, teer.
Gevoelig
voor wat de ander nodig heeft.
Dat
we niet oppervlakkig over een ander oordelen.
Dat
we oog hebben voor wie kwetsbaar is: Sociaal, psychisch, economisch.
En
als het gaat om de maatschappelijke problemen van deze tijd, de polarisatie,
De
racistische tendensen, dat we dan ook in alle voorzichtigheid, maar ook in
beslistheid, onze stem laten horen, en wat tegen Gods recht ingaat, ook als
onrecht benoemen.
Zo
wordt er in de gemeente van Christus, in Zijn kerk iets zichtbaar,
Van
het Koninkrijk van Christus, van het rijk van vrede en recht.
Nu
nog in gebrokenheid, maar straks als Jezus terugkomt in alle volkomenheid.
Oudewater,
16 januari 2023
J.J.
van den End
Geen opmerkingen:
Nieuwe opmerkingen zijn niet toegestaan.